Kuşlu Köy – Sevim Ak, Öykü Akarca

Neredeydi bu park? Şu mavi kaydıraklı olan. Hani ben kaydıraktan korkunca ilk seferde babamla birlikte kaydığımız… Doğru sokakta mıyız?

Evet doğru sokaktaydım ama sokak artık o aradığım yer değildi. Her yer değişir, değişir de şehrin ortasındaki bir minik parktan ne istemişlerdi? Bir banka oturup aklımın içinde bir sandık açtım. Benden bağımsız bir akışta, öyle sorgulamadan yaşıyorum bir süredir. Sahi ne olmuş buralara? Bu kadar zaman ara verdikten sonra olan biteni düşünmek zor geliyor. Zor ve korkutucu. Üzüleceğim, biliyorum, geçen zamanda olamadığım onca şeye, kaybettiklerime üzüleceğim. Mesela çocukluğumda severek geldiğim bu parkın artık orada olmayışına. Zor gelecek yüzleşmek. Hele ki geçip gitmiş bir zamanla.

Seçimlerimizin sonuçlarıyla yüzleşmek her zaman zor ama ilerleme de başka türlü olmuyor. Sevim Ak, yeni kitabında benimki gibi bir yüzleşmeden kaçan bir köy dolusu insanın hikâyesini anlatıyor.

Evlerinin çatısına kuş heykelleri konduran, patatesin elli ayrı çeşidini, domatesin türlü türlüsünü yetiştiren insanların yanına; bir zamanlar kuşların, ağaçların eksik olmadığı Kuşlu Köy’e gidiyoruz birlikte. Daha ilk adımda artık eskisi kadar yeşil, eskisi kadar cıvıltılı olmadığını anladığımız bu köyün derininde ne sırlar yatıyor, öğrenelim mi? Başlıyorum o halde!

İnsanlar bir süredir kendilerinden bağımsız bir akışta, öyle sorgulamadan yaşarken bir kadının ziyareti ile hareketleniyor köydeki hava. Önce çocuklar fark ediyor bu yeni geleni. Yeşil saçlı bir kadın, neler taşıyor olabilir eski bir bavulda? Dahası, tüm bunların ne ilgisi var köyü terk eden kuşlarla?

Sabırsızlanarak çevirdim sayfaları, yeni yeni ağaçlar, kuşlar tanıdım. bir Sevim Ak hikâyesi ne de olsa, öylece akıp gidiyor ama her seferinde dönüp dönüp geri gittim, doyamadım Öykü Akarca’nın çizgilerine. Çocuklar, kuşlar ve kimseye aldırmayan kendi halinde bir kadın, daha ne kadar güzel olabilir ki bir hikâye! Okudukça içine girdim, köy halkı ile meraklandım ve ümitlendim ben de. En ufak umut kırıntısını alıp kendimize ilham yaptığımız bu dönemde geçmişin hatalarıyla yüzleştiriyor bu kitap bizi. Korkmayın, diyor, çare henüz tükenmedi.

“Filiz, tohumu unutur mu?”

Bir akıntıya kapıldık diyelim; hayat gailesi ile uğraşırken neyi sevdiğimizi, kimlerle rahat ettiğimizi, bizi herkesten farklı kılan o özü unuttuk. Bu bazen kişisel düzeyde, eski arkadaşları unutma, aileyi pek sık aramama, o çok sevdiğin parka artık gidememe şeklinde cereyan eder bazense daha toplumsal düzeyde, çok daha karmaşık şekillerde. Bir gün durup gittiğiniz her kafenin birbirinin aynı olduğunu fark edersiniz, bir gün artık sokağından geçmediğiniz bir semtin akıbetini; bir gün kuş seslerini ararsınız, bir gün bir ağaç gölgesini. Eskinizde ne var, bilemiyorum ama arada sırada bu coşkun nehirden kıyıya atlayıp bi’ durmak mümkün. Kıyıda durup bi’ kendimize bakmak, cebimizden eski bir sandık çıkarıp atalık tohumlarımızdan yeşerenleri hatırlamak mümkün. Hatta o nehir kıyısını rengârenk kuşların konacağı çalılarla, çiçeklerle donatmak, kendimize hem akıp giden suda hem sakin sessiz karada bir yer ayırmak, hepsi, hepsi mümkün.

Bir şarkı geçiyor bu kitapta:

“Filiz, tohumu unutur mu?
Meyve, çiçeğini?
Çiçek, kuşa verdiği sözü?
Unutursa küsmez mi kuş?Unutma…”

Bana doğadaki her şeyin birbirine bağlı olduğunu hatırlatıyor bu sözler ve bir kere “Neden böyle oldu?” diye sormanın, yeni bir devri başlatabileceğini. Böyle bir gücü olabilir insanın. Yeter ki ilham dolu hikâyelere inansın.

Bu hikâye, dünyadaki tüm Kuşlu Köy’lere, kanıksamayı es geçip neden diye soranlara, gelecek güzel günlere.

İyi okumalar herkese.

Siz bu kitabı okudunuz mu? En çok dikkatinizi çeken mesaj neydi? Yorumlarda paylaşır mısınız?

—

Sevim Ak Kimdir?

Edebiyatta 35. yılını kutlayan Sevim Ak, bugüne kadar çocuklar için 30’dan fazla kitap kaleme aldı. Kitapları ulusal ve uluslararası alanda pek çok ödüle layık görüldü. Çocukların sorunları üzerine düşünürken kendini hep yeni bir hikâyenin içinde buldu. İstanbul’da yaşıyor, üretmeye, Ev Kütüphanemiz’de çocuklarla buluşmaya, çocukları kitaplar ve yazarlarla bir araya getirmeye devam ediyor.

Öykü Akarca Kimdir?

1991 yılı İstanbul doğumlu Öykü Akarca 2014 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nden mezun oldu. Edebiyat dergileri, çocuk kitapları için illüstrasyonlar yaptı. Çocuklar için çizmeye ve çocuk kitapları resimlemeye devam ediyor.

Diğer Çocuk ve Gençlik kategorisi kitap önerileri için tıklayın.