Üzüntü Kapını Çaldığında – Eva Eland
Eva Eland’ın kaleme aldığı ve resimlediği Üzüntü Kapını Çaldığında, üzüntü olgusunu sade ve anlaşılır bir dille anlatıyor. Martı Çocuk Yayınları etiketiyle yayımlanan kitap, raflarda, üzüntü gibi duygular karşısında nasıl davranılması gerektiğini merak eden okurlarla buluşmayı bekliyor.
Orjinal Adı: When Sadness Comes to Call
Ülke: İngiltere
Türü: Çocuk Edebiyatı, Resimli Çocuk Kitabı
Okur Yaşı: 3-5 yaş aralığındaki çocuklar.
Hedef Kitle: Resimli kitap okumayı seven herkes.
Sayfa Sayısı: 32 sayfa
Çevirmen: Sibel Çelik
Çeviri: ☺️
İmla: ☺️
Ebat: 21,5 x 24 cm
İnceleme
2023 yılına büyük umutlarla başlamıştım. Altı buçuk milyondan fazla insanın hayatını kaybettiği Koronavirüs hastalığı dünya genelinde eskisi gibi etkin değildi. “Ne kadar büyük bir acı ne büyük bir afet!” diyordum içimden, bilimsel bir makaleyi okurken. Sonra ne mi oldu?
Ansızın değişen hayatlar
6 Şubat sabahı her şeyden bihaber olmama rağmen huzursuz uyandım. Sabahları ilk iş Twitter’da haberleri okuyorum. İngiltere’de yaşadığımız için Türkiye ile aramızdaki 3 saatlik fark, bazı dezavantajlar yaratıyor. Biz uyanınca Türkiye’de öğlen oluyor ve çoğu haberi şaşırarak okuyorum. O sabah her zamanki gibi paylaşımlara göz atarken akıştaki “tweet”lerde bir terslik olduğunu anladım. “Ne oluyor?” dedim kendi kendime. Herkes “Geçmiş olsun!” diyordu. “Geçmiş olsun Türkiye’m!”. “Allah’ım!” dedim, “Ne olmuş olabilir?” Zihnimde bir sürü felaket ihtimali belirdi ama Doğu Anadolu’da “asrın felaketinin” yaşanacağı aklımın ucundan bile geçmedi. Sonra gördüm haberleri, atılan “tweet”leri. Şok oldum ama öyle böyle bir şok değildi. İlerleyen günlerde ne mi oldu? Bir süre sosyal medyada sadece adres gördüm, hem de yüzlerce. Hiç tanımadığım, bilmediğim insanların ev adresleri; gezmediğim, görmediğim sokakların isimleri. Bunları okudum. Donmuş, mumyalanmış gibiydim. Elimden hiçbir şey gelmedi. Bir süre sonra hiçbir şey okuyamaz olduğumu fark ettim. Kitap okumak bir yana, en kısa mesajlara bile bakamadım. Sonra imdadıma oğlum yetişti. Ödevlerini birlikte yapıyorduk. Daha sonra birlikte okul kitaplarını okumaya başladık. En güvendiğim liman, çocuk kitaplarıydı. Yetişkin kitaplarındaki entrikayı, savaşı, kavgayı, gürültüyü bünyem kaldırmıyordu. Yaşadıklarımız, okuduklarımız, izlediklerimiz bana çok ağır gelmişti. Sonra Çiğdem Yalman Kopan ile konuştuk. O da benim gibi gurbetteydi ve sağ olsun bana çok naif bir kitap önerisiyle geldi: Üzüntü Kapını Çaldığında. Bir okul öncesi çocuk kitabıydı bu. Tam anlamıyla sindirebilmek için tekrar tekrar okudum bu sevimli ve güzel kitabı. Sonrasında başka kitapları da okumaya başladım. Üzüntü Kapını Çaldığında, bu depresif günlerde bana ışık oldu, yoldaş oldu. Yolumu aydınlattı.
Üzüntü kapınızı ne zaman çalar?
Üzüntü kapınızı ansızın çalabilir. Eğer onunla ne yapacağınızı, nasıl baş edeceğinizi bilmiyorsanız gelin, kitaba bir göz atalım. Kitabın ilk sayfası oldukça dokunaklı ve etkileyici. Yazar Eva Eland demiş ki: “Üzüntü hiç beklemediğin bir anda gelebilir.” Evet, can sıkıcı anılarınız aklınıza geldiğinde ya da sizi çok üzecek bir felaket yaşadığınızda bir anda çok üzülebilirsiniz. Yazar bu kitabında, üzüntü sizi ziyaret ettiğinde onunla neler yapabileceğinizden bahsediyor. Onunla ormanda yürüyüş yapabilir ya da karşılıklı sıcak çikolata içebilirsiniz. Ama unutmayın, üzüntü sizinle sonsuza kadar kalmayacak! Elbette bir gün size veda edecek. Yapmanız gereken sadece üzüldüğünüzde kendinizi çok hırpalamadan akışta kalmak ve neye üzüldüğünüzü tespit ederek günlerinizi geçirmek. Üzülmenize neden olan şeyi, olayı, kişiyi veya her ne ise onu bulduktan sonra ondan kurtulmak için biraz çaba harcamalısınız.
Üzüntü bazen garip bir hâle dönüşebiliyor: “Belki de sadece onu kucaklamanı istiyordur.” Evet, üzülmek pek güzel bir eylem değil ama bazen bizleri üzen şeyleri kabul edip onu kucaklamalıyız. Hayat böyle daha kolay yaşanıyor.
Bazen de üzüntü hiç geçmez, hep içimizde kalır.
Kitabı ilk okuduğumda bir an düşündüm. Bazı üzüntüler maalesef geçmiyor. Bir kora dönüşüyor ve başka bir olay ile yeniden alevleniyor. Ama hayat böyle işte. Bunlarla yaşamayı öğrenmeliyiz. Bizi iyi hissettiren şeylere yönelmeli, o koru alevlendirmemeliyiz. Bol bol kitap okumalı, yazmalı, çizmeli, doğayla iç içe olmalıyız. Benim de her insan gibi uzun süredir içimde taşıdığım üzüntülerim var. Onlarla bol bol okuyarak hatta yeri geldikçe yazarak ya da çizerek baş ediyorum. Biliyorum bu üzüntüler ben ölene kadar içimde kalacak ama buna rağmen onları kabul edip kucaklıyorum.
Kısa bir not
Yazar kitabı hem yazmış hem de içindeki illüstrasyonları çizmiş. Kitabı sadece çocuğunuz için düşünmeyin, yetişkinlerin de okuması gereken bir kitap. Siz de ara sıra üzüntülerinizi kucaklayarak okuyun, derim.
Aranızda Üzüntü Kapını Çaldığında’yı okuyan var mı? Sizce kitabın en dikkat çekici mesajı neydi? Yorumlarda paylaşır mısınız?
—
Eva Eland kimdir?
Hollandalı yazar ve illüstratör. 2018’de Cambridge School of Art’ın Children’s Book Illustration programını bitirerek yüksek lisansını tamamladı. Ayrıca 2008 yılında Amsterdam’daki Gerrit Rietveld Academy’de Görsel-İşitsel Tasarım bölümünden mezun oldu. New York’taki School of Visual Arts’ta altı ay boyunca değişim programı ile eğitim gördü. Ülkemizde, dilimize kazandırılmış olan Üzüntü Kapını Çaldığında ve Mutluluğun Başladığı Yer isimli kitapları ile çıkış yaptı. Üzüntü Kapını Çaldığında isimli eseriyle birçok edebiyat ödülü kazanan yazar, ailesiyle birlikte İngiltere’de yaşıyor.
Diğer okul öncesi kitap incelemelerini okumak için tıklayın.
Yorumlar
Henüz Bir Yorum Yok