Kirpinin Zarafeti – Maruel Barbery
Yazan: Alara Günerden
İnsanı insan yapan ait olduğu sınıf mı yoksa ruhunun derinliklerine işleyen naif, rafine, entelektüel bir bakış açısının zarafetle şekillenen uyumu mudur? Fransa’da otuz hafta boyunca çok satan kitaplar arasında yer alan Kirpinin Zarafeti’ni diğer romanlardan ayıran ne olabilir?
Orjinal Adı: L'Élégance du hérisson
Ülke: Fransa
Türü: Kurgu
Okur Yaşı: Genel Okur Kitlesi
Hedef Kitle: Sanata, felsefeye, edebiyata meraklı yetişkin kitle
Sayfa Sayısı: 125 sayfa
Çevirmen: Işık Ergüden
Çeviri: ☺️
İmla: ☺️
Ebat: 13.5 x 19.5 cm
İnceleme
Farklı sosyal sınıflara ve yaşam biçimlerine sahip üç karakter, okuyucu üzerinde oldukça etkilidir: Tolstoy okuyan, edebiyat ve sanat aşığı Japon filmlerine ilgi duyan Mahler dinleyen ve kapıcı klişelerine ters düşen Renée; intihara eğilimli, felsefe meraklısı, Japon yapımı mangalara ilgi duyan, yaşamın anlamını sorgulayan ve yetişkin dünyasına katlanamayan 12 yaşındaki Paloma. Toplumun dışında kalmayı seçen, birbirine benzer ancak aralarında yaş ve sınıf farkı olan bu iki kişiyi birleştiren Japon karakterimiz Kakuro.
Paris’in lüks muhitlerinden birinde kapıcılık yapan Madame Renée 54 yaşında dul bir kadındır. Evinde kedisi “Lev” ile birlikte yaşamaktadır. Renée’nin hayatı sadece kapıcılıktan ibaret değildir. Tolstoy, Karl Marx, Mozart hepsi hayatının bir parçasıdır. Japon karakter Kakuro apartmana taşındığı andan itibaren Renée’de kapıcı klişelerine uymayan farklılıklar gözlemlemeye başlar. Sohbet edip tanıdıkça ortak yönlerinin fazlalığı dikkatini çeker. En dikkat çeken benzerlik ise Renée’nin kedisinin isminin Lev, Kakuro’nun kedilerinin isminin ise Levin ve Kiti olmasıdır. Bu güzel ayrıntı sayesinde Anna Karenina kitabını her elime aldığımda Renée ve Kakuro’yu özlemle hatırlayacağım.
“Edebiyattan daha soylu bir vakit geçirme, daha oyalayıcı eşlik, daha nefis trans var mıdır?”
Tehlike anında kendini savunan bir kirpi
Kakuro, Renée ile üst katlarındaki zengin bir ailenin kızı olmasına rağmen burjuvaziden nefret eden Paloma’yı bir araya getirerek çok güzel bir dostluğun tohumunu atar. Bu iki karakter kitaba ismini veren kirpiyi temsil etmektedir. Birinin hayatına dâhil olurken onu incitmemek mümkün mü? Yoksa hayatına dâhil olduğun ve sevdiğin herkesi dikenlerinle incitebilir misin? Peki dikenlerine rağmen o kişiye yaklaşabilir misin?
“Madame Michel’de kirpinin zarafeti var: Dışarıdan dikenlerle zırhlı, tam bir kale, ama bence içinde kirpiler kadar doğrudan bir rafinelik var. Onlar haksız yere duyarsız, uyuşuk görülen, şiddetli oranda yalnız ve korkunç bir şekilde zarif hayvanlar.”
Bu ayrı üç karakterin dostluğunu okurken toplumsal tabakalaşmanın, kişinin içinde bulunduğu sosyal statüye göre yaftalanmasını ve aslında her şeyin bir önyargıdan ibaret olduğunu görüyoruz.
Birey toplum ilişkisi, sınıfsal farklılıklar, önyargı ve şemalarla şekillenen hayatlar ve görünenin ötesinde var olan benlik kavramı üzerine düşündüren, kişinin kendisine ve içinde bulunduğu topluma eleştirel bir gözle bakmasını sağlayan bir kitap.
Bu kitabı günümüz dünyasında yaşanan ve kitapta sağlam bir anlatımla temellendirilen ötekileştirmenin, önyargıların uzağına geçip yaşamı bu üç karakter üzerinden okumanın insana verdiği haz duygusu ve mutluluk hissi için kesinlikle okunmalıdır.
Siz bu kitabı okudunuz mu? En çok dikkatinizi çeken mesaj neydi? Yorumlarda paylaşır mısınız?
Maruel Barbery kimdir?
Sanatın, edebiyatın, sinemanın, müziğin felsefe ile başarılı bir şekilde harmanlandığı bu kitabın yazarı Maruel Barbery, Japonya’da ikamet eden bir felsefe profesörü. Kitabı okurken yazarın felsefe ve Japon kültürü hakkında oldukça bilgili olduğu görüyorsunuz. Felsefeye olan ilgisini ve birikimi kitabında başarıyla yansıtması, okuyucuların olaylara önyargıdan uzak, farklı bir pencereden bakmasına olanak tanıyor.
Maruel Barbery, Gurmenin Son Yemeği ile 2000’de, Kirpinin Zarafeti ile 2006’da La Galliard Okuyucu ödülünü kazandı. Yine Kirpinin Zarafeti ile Georges Brassens Ödülü ve Kütüphaneciler Ödülü’nü aldı ve Fransa’da en uzun süre çok satan kitaplar arasında yer aldı. Kitap, 2009 yılında “Yaşamaya Değer” ismiyle beyaz perdeye uyarlandı.
Diğer Dünya Edebiyatı incelemeleri için tıklayın.
Yorumlar
Henüz Bir Yorum Yok