Telefon Kulübesindeki Kız

Bir insanın bu dünyadan kendi isteğiyle ayrılmadan önce aklından ve kalbinden geçenleri duyabilseydiniz… Ne hissederdiniz?

Dünyanın en hüzünlü hikâyelerinin bir araya geldiği Psikolojik Otopsi Merkezi, gidenlerin sessizliğini anlamaya çalışan özel bir yer. Merkezin yakınlarında, tek başına duran bir ankesörlü telefon kulübesi, kaybolan seslerin ve yarım kalmış cümlelerin tanığıdır.

Bu kulübede yaşananlar; hem gidenleri hem de geride kalanları teselli eden, insan ruhuna ayna tutan dokunaklı bir hikâyeyi gözler önüne seriyor.

Arka Kapaktan

“Keşke gerçekten de dünyanın herhangi bir yerinde insanların aklından geçen son düşüncelerini dinleyebileceğimiz bir ankesörlü telefon olsaydı. Kaybolup gitmiş birini özleyenler, buna tutunarak yaşamaya çalışanlar…
Sonuçta sadece geride kalanların duyabileceği, telefonun ötesinden gelen ses Tanrı’nın bir armağanı gibi olurdu. Yazarın baş karakter Jian’ın gözünden bu insanlara bakışı en ufak bir değişikliğe dahi ihtiyaç duymadan, olduğu gibi sıcacık.”

Kim Jiyun, Yeonnam-dong’un Neşeli Çamaşırhanesi’nin yazarı

“İntihar gibi zor ve çoğu zaman tabu kabul edilen bir konuyu incelik ve hassasiyetle ele alan bir roman. Okudukça, insanın içini parçalayan bir hüzün ve umut aynı anda hissediliyor. Yas ve keder üzerine yazılmış bu hüzünlü ve güzel eser, uzun süre aklımdan çıkmayacak.
Romanın karakterleri gibi ben de uzun bir aradan sonra yaralarımın kabuklarını kaldırıp onların içinde huzuru arayacak gücü buldum.”

Shanna, Hyunam-dong Kitabevi’nin çevirmeni

Kitaptan Alıntı

Sonbahar rüzgârları estiğinde yerde biriken yapraklardan birini seçer, buraya uğrayanlar için bir mektupmuş gibi kulübenin içindeki telefonun üzerine bırakırdı. Kimseden cevap gelmezdi belki ancak Jian tekrar telefon kulübesine girdiğinde yaprak bıraktığı yerden gitmiş olurdu. Jian bıraktığı yaprağı kimin almış olabileceğine dair hayaller kurardı. Kim olduğunu bilmiyor olsa bile bu kişinin kesinlikle sonbaharı seven biri olduğunu düşünürdü.

Karlı günlerde geride bıraktığı ayak izlerine bakardı. Kar öyle bir yağardı ki Jian’ın ayak izlerini bile örterdi. Eve dönüş yolunda babasıyla ayak izlerinin boylarını karşılaştırırken de yine kendi ayak izlerine basmamaya çalışırdı. Karlı yolda yürürken ayak izlerinin kaybolduğu o uzak anları düşünürdü.

Lee Su-Yeon Kimdir?

Yazar, hayatının uzun bir dönemini depresyon, panik atak ve yeme bozukluklarıyla mücadele ederek geçirdi. Bir intihar girişiminden sağ kurtulduktan sonra, yaşama yeniden tutunmak için terapi almaya başladı; kitaplara sığındı, yazılar yazdı. Kapalı psikiyatri servisinde tuttuğu günlükler, daha sonra Biraz Mutsuzum Ama Normal Biriyim adlı deneme kitabına dönüştü ve bu kitapla birlikte yazarlık yolculuğuna ilk adımını attı.

Ruhsal hastalıklar ve intiharı önleme konusunda farkındalık yaratmayı kendine görev edinen yazar, deneyimlerini paylaşmak amacıyla konferanslar vermeyi sürdürüyor. Yeon’un diğer eserleri arasında Kedi Reçetesi, Yaşamanı İsterim, Briket Mangal Kömüründe Et Pişirip Yedik ve Üzüntü Belki de Bir Hastalıktır gibi dikkat çeken kitaplar yer alıyor.

Kaynak: Düşbaz Kitaplar

Yeni çıkan kitap tanıtımlarını incelemek için tıklayın.