Paralaks – Robin Morgan
Robin Morgan’ın Çınar Yayınlarından çıkan kitabı Paralaks’ı okurken öykülerin ve onu anlatanların gücüne bir kez daha hayran oluyor ve bu gücün zamandan ve mekândan bağımsız oluşuna tanıklık ediyorsunuz.
Orjinal Adı: Parallax
Türü: Kurgu
Okur Yaşı: 15 yaş ve üzeri
Hedef Kitle: Öyküleri sevenler
Sayfa Sayısı: 207 sayfa
Çevirmen: Bahar Ulusoğlu
Çeviri: ?
İmla: ☺️
Ebat: 20 x 14 cm
İnceleme
Paralaks:
Birbiriyle çok yakın hatta üst üste duran ama hiçbir şekilde dolayımlanmayan ve sentezlenemeyen iki olayı, durumu bakış açısını değiştirme yoluyla bağlantılı kılma.
Öykü Örücü
Yaşlı bir kadın sözcükleri örer; bir araya getirir, tersine çevirir, birbirlerine dolandırır, üst üste bindirip motifler yaratır. O bir öykü örücüdür, farklı renkteki iplikleri birleştirir gibi kullanır sözcüklerini. Örgüsü bittiğinde, birbirleriyle ilgisi olmayan onca olayın, birbirlerine benzemeyen sayısız insanın birlikte yarattığı çarpıcı bir öyküyü ortaya çıkarır.
Garip, bir öykünün kahramanı olduğunu bilmeden yaşayan genç bir adamdır. Umudunun peşinde oradan oraya dolaşırken başkalarının öykülerini dinler ve biriktirir. Yolu bir gün Öykü Örücü’ye varır. Yaşlı kadın Garip’e öyküler anlatır; kadınlar, erkekler, çocuklar, topluluklar, nesiller, değişim ve dönüşüm, karmaşanın içindeki denge ve ayrı sanılanların birlikteliği hakkında.
Öyküsünü arayan adam
Öyküleri anlatanlar, bir kahraman olduğundan habersiz olanlara onların öykülerini anlatırlar aslında; sayısız öyküyü oluşturan rengârenk iplikçiklerin arasından kendilerini ve öykülerini bulsunlar diye. Herkes bir öykünün kahramanıdır oysa pek azı kendi öyküsünü bulup anlatır ve daha da azı yazar. Anlatmayan ve yazmayanların öykülerini onlara başkaları anlatır ama kendi öyküsünü bulanlar öykü anlatıcıdırlar artık.
Bir öyküyü dinlerken birkaç adım geri gidip öyle bakmakta yarar vardır. Kendimizi geri çektiğimizde bakış açımız genişler ve daha önce görmediğimiz pek çok şeyin farkına varırız. Hatta öykünün çevresinde dolaşıp her seferinde farklı yerlerinden bakarak bakış açımızı değiştirirsek bambaşka öykülerle karşılaşırız.
Garip de öyle yapar, öykülerle birlikte dünyayı dolaşıp yaşama farklı karakterlerin gözünden bakar: Kutsal Zat olur, Son Konuşan olur, Liste Tutucu ve fillerin nasıl yakalanıp pişirilip nasıl yendiğini bilen çocuk Daki olur. Onlarla birlikte çoğalır. Birbirinden bağımsız tüm bu kişiliklerin, olayların her birinde kendi yansımasını bulur, onlarla bütünleşerek daha çok kendisi olur. Garip, öyküsünü bulmuştur, bir öykü örücüdür artık.
Öyküler canlıdır
İşte öyküler tam da bunun için vardır; birbirinden bağımsız kişiliklerin, olayların aynı desenin motiflerini oluşturduğunu, her birinin diğerlerine bağlı olduğunu anlamamız için. Onlar birbirlerini yaratırlar, beslerler, var ederler; üstelik tam da bunu yaptıklarının hiç farkında olmadan.
Ve öyküyü anlatan da öykünün ta kendisidir aslında. Öykü Örücü; Ben öykülerimin sakinlerinin yaşadığı dünyayım, der.
Anlatılanlar ve anlaşılanlar farklı olsa da aynı öykünün farklı yorumları gibiyiz hepimiz. Tek farkımız algıladıklarımız ve onu dile getiriş biçimimiz. Böylece yaşama biçim ve yön veririz; örgü devam eder, bizler desenler oluştururuz.
Derin bir felsefi ve sosyolojik birikim barındıran bu kitabı anca bu şekilde anlatabilirim. Öykülerin güzelliğini, veriliş biçimini, bilgelikle dolu oluşlarını okuyarak deneyimlemek en iyisi.
Diğer kitap incelemelerini okumak için tıklayın.
Yorumlar
Henüz Bir Yorum Yok